Мы можам разам быць з табой,
Ды кожны крок зрабіць баіцца.
Грамадскіх комплексаў устой
Не зводзіць нашыя крыніцы,
І ў сумным позірку вачэй
Рака у мора не ўпадае.
Не ведаючы, што далей,
Жыве таемнае каханне.
Жыве і прагне прадаўжэння,
Як двое у адно зліюцца…
Прабач, я першы не змагу, напэўна,
Пайсці каханню нашаму насустрач…
20.11.2011г
|
|
